Bepaal het beleid zoveel mogelijk op basis van de oorzaak van de misselijkheid:

• Bij misselijkheid en braken door een ileus:
  • Breng bij hinderlijk braken een maaghevel in.
  • Indien een maaghevel niet geaccepteerd of niet verdragen wordt: start met octreotide.
  • Kies voor scopolaminebutyl s.c. of i.v. als octreotide niet beschikbaar of te duur is of als de misselijkheid en het braken in combinatie voorkomt met krampende buikpijn.
• Bij misselijkheid en braken door hersenmetastasen of een primaire hersentumor: start met dexamethason of hoog de dosering van reeds gestart dexamethason op tot maximaal 16 mg/dag.
• Bij misselijkheid en braken t.g.v. opioïden:
  • Start met metoclopramide s.c., i.v. of rectaal.
  • Overweeg opioïdrotatie.
  • Start (in plaats van metoclopramide) met haloperidol buccaal, s.c. of i.v. als de misselijkheid samen met delirante verschijnselen voorkomt. Combineer haloperidol niet met metoclopramide.
  • Bij onvoldoende effect van metoclopramide of haloperidol: start met dexamethason.
  • Bij onvoldoende effect van dexamethason: start met levomepromazine buccaal, s.c. of i.v.
• Bij misselijkheid en braken door gastroparese of andere of onbekende oorzaak: start met metoclopramide s.c., i.v. of rectaal. Zie voor vervolgstappen hierboven.
• Zie Tabel 4 Medicatie bij misselijkheid en braken in de stervensfase voor doseringen.